کلیات سعدی/غزلیات/چرا به سرکشی از من عنان بگردانی

by سعدی

۶۱۹ – ب

	چرا بسرکشی از من[۱] عنان بگردانی؟			مکن که بیخودم اندر جهان بگردانی
	ز دست عشق[۲] تو یکروز دین بگردانم			چه گردد[۳] ار دل نامهربان بگردانی[۴]؟
	گر اتفاق نیفتد قدم که رنجه کنی			بذکر ما چه شود گر زبان بگردانی؟
	گمان مبر که بداریم دستت از فتراک			بدین قدر که تو از ما عنان بگردانی
	وجود من چو قلم سر نهاده بر خط تست			بگردم[۵] ار بسرم همچنان بگردانی
	اگر قدم ز من ناشکیب واگیری			و گر نظر ز من ناتوان بگردانی
	ندانمت ز کجا آن سپر بدست آید			که تیر آه من از آسمان بگردانی
	گرم ز پای سلامت بسر دراندازی			ورم ز دست ملامت بجان بگردانی
	سر ارادت سعدی گمان مبر هرگز			که تا قیامت ازین آستان بگردانی

---

1. ما.
2. جور.
3. باشد.
4. در بعضی از نسخ بیت چنین است:

   	چو دانی از دل خلقی که مهربان تو اند			چه باشد ار دل نامهربان بگردانی؟

5. نگردم.