کلیات سعدی/غزلیات/پیش رویت قمر نمی‌تابد

از ویکی‌نبشته

۱۵۷– خ

  پیش رویت قمر نمی‌تابد خور ز حکم تو سر نمی‌تابد  
  نیکوئی خوی کن که نرگس مست . . . . . . . . . .  
  . . . . . . . . . . زهره وقت سحر نمی‌تابد[۱]  
  آتش اندر درون شب بنشست که تنورم مگر نمی‌تابد  
  بار عشقت کجا کشد دل من؟ که قضا و قدر نمی‌تابد  
  ناوک غمزه بر دل سعدی مزن ای جان چو بر نمی‌تابد[۲]  


  1. در بعضی از نسخه‌ها این دو مصراع را یک بیت کرده‌اند، ولی از یک نسخه چنین استنباط شد که دو بیت بوده و از هر یک مصراعی ساقط شده. در نسخه‌های چاپی شعر را چنین نوشته‌اند:
      با درخشندگی چشم خوشت زهره وقت سحر نمی‌تابد  
  2. این غزل در نسخ بسیار قدیم نیست.