کلیات سعدی/غزلیات/ما بی تو به دل برنزدیم آب صبوری

by سعدی

۵۷۴ – خ

	ما بیتو بدل بر نزدیم آب صبوری			چون سنگدلان دل بنهادیم بدوری
	بعد از تو که در چشم من آید که بچشمم			گوئی همه عالم ظلماتست و تو نوری
	خلقی بتو مشتاق و جهانی بتو روشن[۱]			ما از تو گریزان و تو از خلق نفوری
	جز خط دلاویز تو بر طرف بناگوش			سبزه نشنیدم که دمد بر گل سوری
	در باغ رو ای سرو خرامان که خلایق			گویند مگر باغ بهشتست و تو حوری
	رویتو نه روئیست کزو صبر توان کرد			لیکن چکنم گر نکنم صبر ضروری
	سعدی بجفا دست امید از تو ندارد			هم جور تو بهتر که ز روی تو صبوری

---

1. خرم.