کلیات سعدی/غزلیات/خانه صاحب نظران می‌بری

از ویکی‌نبشته

۵۴۷ – ط

  خانهٔ صاحبنظران میبری پردهٔ پرهیزکنان میدری  
  گر تو پریچهره نپوشی نقاب توبهٔ صوفی بزیان آوری  
  این چه وجودست نمیدانمت آدمئی یا ملکی یا پری؟  
  گر همه سرمایه زیان میکند سود بود دیدن آن[۱] مشتری  
  نسخهٔ این روی بنقاش بر تا بکند توبه ز صورتگری  
  با تترت[۲] حاجت شمشیر نیست حمله همی آری و دل میبری  
  گر تو در آئینه تأمل کنی صورت خود باز بما ننگری  
  خسرو اگر عهد تو دریافتی دل بتو دادی که تو شیرین‌تری  
  گر دری از خلق ببندم بروی بر تو نبندم که بخاطر دری  
  سعدی اگر کشته شود در فراق زنده شود چون بسرش بگذری  


  1. این.
  2. در غالب نسخ این بیت نیست، در نسخه‌های چاپی «نگهت» نوشته شده در نسخه‌های قدیم «ثبرت» که معنی ندارد چون در یک نسخهٔ معتبر «تترت» دیده شد و معنی دارد آن را اختیار کردیم.