| بیا بیا که مرا با تو ماجرایی هست |
|
بگوی اگر گنهی رفت و گر خطایی هست |
| روا بود که چنین بی‌حساب دل ببری |
|
مکن که مظلمه خلق را جزایی هست |
| توانگران را عیبی نباشد ار وقتی |
|
نظر کنند که در کوی ما گدایی هست |
| به کام دشمن و بیگانه رفت چندین روز |
|
ز دوستان نشنیدم که آشنایی هست |
| کسی نماند که بر درد من نبخشاید |
|
کسی نگفت که بیرون از این دوایی هست |
| هزار نوبت اگر خاطرم بشورانی |
|
از این طرف که منم همچنان صفایی هست |
| به دود آتش ماخولیا دماغ بسوخت |
|
هنوز جهل مصور که کیمیایی هست |
| به کام دل نرسیدیم و جان به حلق رسید |
|
و گر به کام رسد همچنان رجایی هست |
| به جان دوست که در اعتقاد سعدی نیست |
|
که در جهان بجز از کوی دوست جایی هست |
