رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/چون نیست ز هرچه هست جز باد بدست
۲۹
| چون نیست ز هرچه هست جز باد بدست | چون هست بهرچه هست نقصان و شکست | |||||
| انگار که هرچه هست در عالم نیست | پندار که هرچه نیست در عالم هست | |||||
رباعی ۲۹– یکی از بهترین رباعیات است و یک دنیا معنی دارد. گویندگان دیگر هم در این معنی بسیار سخن رانده‌اند در اینجا بذکر این شعر حافظ اکتفا میکنیم که میفرماید
| چه جای شکر و شکایت ز نقش بیش و کم است | که بر صحیفهٔ هستی رقم نخواهد ماند | |||||