رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/هنگام صبوح ای صنم فرّخ پی
ظاهر
۱۷۸
هنگام صبوح ای صنم فرّخ پی | برساز ترانهٔ و پیش آور می | |||||
کافکند بخاک صد هزاران جم و کی | این آمدن تیر مه و رفتن دی |
رباعی ۱۷۸– شیخ سعدی میفرماید:
دریغا که بی ما بسی روزگار | بروید گُل و بشکفد نوبهار | |||||
بسی تیر و دی ماه و اردیبهشت | بیاید که ما خاک باشیم و خشت |
دربارهٔ اکثر رباعیات حکیم خیّام از این نوع تذکّرات میتوان داد ولیکن ما نخواستیم سخن را پُر دراز بکشیم و باین اشارات که برای نمونه آوردیم اکتفا کردیم که اهل ذوق و دانش خود میتوانند هرچه بخواهند بر آن مزید کنند.