رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/نتوان دل شاد را بغم فرسودن
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
۱۴۸
| نتوان دل شاد را بغم فرسودن | وقت خوش خود بسنگ محنت سودن | |||||
| کس غیب چه داند که چه خواهد بودن | می باید و معشوق و بکام آسودن | |||||