رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/دهقان قضا بسی چو ما کشت و درود
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
۷۸
| دهقانِ قضا بسی چو ما کِشت و درود | غم خوردن بیهوده نمیدارد سود | |||||
| پُر کن قدح می بکفم در نه زود | تا باز خورم که بودنیها همه بود | |||||