رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/در کارگه کوزه گری رفتم دوش
ظاهر
۱۱۷
در کارگه کوزه گری رفتم دوش | دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش | |||||
ناگاه یکی کوزه برآورد خروش | کو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش |
رباعی ۱۱۷– بر روی یک کاشی که در سال ۶۳۳ ساخته شده این رباعی باین صورت ضبط شده است:
در کارگَهِ کوزه گری رفتم دوش | دیدم ز هزار گونه گویا و خموش | |||||
آمد ز درون کوزهٔ بانگ خروش | ای کوزه گَر و کوزه کن و کوزه فروش |
در نزهةالمجالس شعر دوّم این رباعی چنین است:
از دستهٔ هر کوزه برآورده خروش | صد کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش |
از اینجا معلوم میشود که بمرور زمان در رباعیها تصرّف هم بسیار شده است بعضی از رباعیهای دیگر هم بروایات مختلف نقل شده است ولیکن ما نخواستیم از ذکر نسخه بدلها اذهان خوانندگان را مشوش کنیم.