رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/خیام اگر ز باده مستی خوش باش
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
۱۱۶
| خیّام اگر ز باده مستی خوش باش | با ماه رخی اگر نشستی خوش باش | |||||
| چون عاقبتِ کارِ جهان نیستی است | انگار که نیستی چو هستی خوش باش | |||||