رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/آنکس که زمین و چرخ و افلاک نهاد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
۵۷
| آنکس که زمین و چرخ و افلاک نهاد | بس داغ که او بر دل غمناک نهاد | |||||
| بسیار لب چو لعل و زلفین چو مشک | در طبل زمین و حقهٔ خاک نهاد | |||||