دیوان شمس/یک قوصره پر دارم ز سخن

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(یک قوصره پر دارم ز سخن)
  یک قوصره پر دارم ز سخن جان می‌شنود تو گوش مکن  
  دربند خودی زین سیر شدی گیری سر خود ای بی‌سر و بن  
  چون مستمعان جمله بروند گویم غم نو با یار کهن  
  کی سیر شود ماهی ز تری یا تشنه حق از علم لدن  
  گر سیر شدند این مستمعان جان می‌شنود از قرط اذن