| | | | | | |
|
گر ز تو بوسه ای خرد صد مه و مهر و مشتری |
|
تا نفروشی ای صنم کز مه و مهر خوشتری |
|
|
ور دو هزار جان و دل بر در تو وطن کند |
|
در مگشای ای صنم کز دل و جان تو برتری |
|
|
آینه کیست تا تو را در دل خویش جا دهد |
|
ای صنما به جان تو کینه در بننگری |
|
|
دست مده تو چرخ را تا که به پیش اسب او |
|
غاشیه تو را کشد بر سر خود به چاکری |
|
|
دولت سنگ پارهای گر چه بیافت چارهای |
|
در تن خویش بنگرد بیند وصف گوهری |
|
|
ای دل بازشکل من جانب دست عشق او |
|
با پر عشق او بپر چند به پر خود پری |
|
|
در پی شاه شمس دین تا تبریز میدوان |
|
لشکر عشق با وی است رو که تو هم ز لشکری |
|