| | | | | | |
| |
اگر خورشید جاویدان نگشتی |
|
درخت و رخت بازرگان نگشتی |
|
| |
دو دست کفشگر گر ساکنستی |
|
همیشه گربه در انبان نگشتی |
|
| |
اگر نه عشوه‌های باد بودی |
|
سر شاخ گل خندان نگشتی |
|
| |
چه گویم گر نبودی آن که دانی |
|
به هر دم این نگشتی آن نگشتی |
|
| |
فلک چتر است و سلطان عقل کلی |
|
نگشتی چتر اگر سلطان نگشتی |
|
| |
اگر آواز سرهنگان نبودی |
|
نگشتی اختر و کیوان نگشتی |
|
| |
کریمی گر ندادی ابر و باران |
|
یکی جرعه به گرد خوان نگشتی |
|
| |
درونت گر نبودی کیمیاگر |
|
به هر دم خون و بلغم جان نگشتی |
|
| |
نهان از عالم ار نی عالمستی |
|
دل تاریک تو میدان نگشتی |
|
| |
نهان دار این سخن را ز آنک زرها |
|
اگر پنهان نبودی کان نگشتی |
|
