دیوان حافظ/ساقیا پیمانه پر کن زانکه صاحب مجلست
ظاهر
ایضاً له
ساقیا پیمانه پر کن زانکه صاحب مجلست | آرزو میبخشد و اسرار میدارد نگاه | |||||
جنّت نقدست اینجا عیش و عشرت تازه کن | زانکه در جنّت خدا بر بنده ننویسد گناه | |||||
دوستداران دوستکامند و حریفان باادب | پیشکاران نیکنام و صفنشینان نیکخواه[۱] | |||||
ساز چنگ آهنگ عشرت صحن مجلس جای رقص | خال جانان دانهٔ دل زلف ساقی دام راه | |||||
دور ازین بهتر نباشد ساقیا عشرت گزین | حال ازین خوشتر نباشد حافظا ساغر بخواه |
- ↑ عین این تعبیرات با اندکی تقدیم و تأخیر در بیت پنجم از غزل ۳۰۹ نکرار شده است، و آن بیت اینست: صف نشینان نیکخواه و پیشکاران با ادبدوستداران صاحب اسرار و حریفان دوستکام،