دیوان حافظ/به سمع خواجه رسان ای ندیم وقت‌شناس
ایضاً له
| بسمع خواجه رسان ای ندیم وقت‌شناس | بخلوتی که درو اجنبی صبا باشد | |||||
| لطیفهٔ بمیان آر و خوش بخندانش | بنکتهٔ که دلش را بدان رضا باشد | |||||
| پس آنگهش ز کرم این قدر بلطف بپرس | که گر وظیفه تقاضا کنم روا باشد | |||||
ایضاً له
| بسمع خواجه رسان ای ندیم وقت‌شناس | بخلوتی که درو اجنبی صبا باشد | |||||
| لطیفهٔ بمیان آر و خوش بخندانش | بنکتهٔ که دلش را بدان رضا باشد | |||||
| پس آنگهش ز کرم این قدر بلطف بپرس | که گر وظیفه تقاضا کنم روا باشد | |||||