خاقانی (غزلیات)/می‌خور که جهان حریف جوی است

by خاقانی

	می‌خور که جهان حریف جوی است			آفاق ز سبزه تازه روی است
	بر عیش زدند ناف عالم			اکنون که بهار نافه بوی است
	از زهد کنار جوی کاین وقت			وقت طرب و کنار جوی است
	شو خوانچه کن و چمانه در خواه			زان یوسف ما که گرگ خوی است
	گرگ آشتی است روز و شب را			و آن بت شب و روز جنگ‌جوی است
	خاقانی گفت خاک اویم			جان و سر او که راست گوی است
	گفتی ز سگان کیست افضل			گر هست هم از سگان اوی است