دیوان حافظ/خوش آمد گل وزان خوشتر نباشد

از ویکی‌نبشته
۱۶۲  خوش آمد گل وزان خوشتر نباشد که در دستت بجز ساغر نباشد  ۲۳۱
  زمان خوشدلی دریاب و[۱] در یاب که دایم در صدف گوهر نباشد  
  غنیمت دان و می خور در گلستان که گل تا هفتهٔ دیگر نباشد  
  ایا پُرلعل کرده جام زرّین ببخشا بر کسی کش زر نباشد  
  بیا ای شیخ و از خمخانهٔ ما شرابی خور که در کوثر نباشد  
  بشوی اوراق اگر همدرس مائی که علم عشق در دفتر نباشد  
  ز من بنیوش و دل در شاهدی بند که حسنش بستهٔ زیور نباشد  
  شرابی بی‌خمارم بخش یا رب که با وی هیچ دردسر نباشد  
  من از جان بندهٔ سلطان اویسم اگر چه یادش از چاکر نباشد  
  بتاج عالم آرایش که خورشید چنین زیبندهٔ افسر نباشد  
  کسی گیرد خطا بر نظم حافظ که هیچش لطف در گوهر نباشد  

  1. در نسخ جدیده این واو عاطفه را ندارد ولی در عموم نسخ قدیمه موجود است،