دیوان حافظ/جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید

'

حافظ (غزلیات)  از حافظ (جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید)

'

۲۳۸	جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید		هلال عید در ابروی یار باید دید	۱۸۸
	شکسته گشت چو پشت هلال قامت من		کمان ابروی یارم چو وسمه باز کشید
	مگر نسیم خطت صبح در چمن بگذشت		که گل ببوی تو بر تن چو صبح جامه درید
	نبود چنگ و رباب و نبید و عود که بود		گل وجود من آغشتهٔ گلاب و نبید
	بیا که با تو بگویم غم ملالت دل		چرا که بی‌تو ندارم مجال گفت‌ و‌ شنید
	بهای وصل تو گر جان بود خریدارم		که جنس خوب مبصّر بهر‌ چه دید خرید
	چو ماه روی تو در شامِ زلف میدیدم		شبم بروی تو روشن چو روز می‌گردید
	بلب رسید مرا جان و برنیامد کام		بسر رسید امید و طلب بسر نرسید
	ز شوق روی تو حافظ نوشت حرفی چند
	بخوان ز نظمش و در گوش کن چو مروارید