هٰذَا ٱلْکِتَاب ٱلمُسَمّی بِزَاد ٱلْمُسافِرِین مِنْ وَارِدَات
سَیِّدِ ٱلْعَاشِقِین وَسَنَدِ ٱلْمُشتَاقِین خَاتِمِ ٱلْعُشّاق وَ اُسْوة
أَهل ٱلإشْتِیَاق الْحَکیم نَاصِر خُسْرو الْعَلَوِی
بسم الله الرحمن الرحیم
سپاس مر خدای را که آفریدگار جواهر پنهان و پیداست و [بدانچه] دارندهٔ مکان و زمان است (و) برتر از که[۱] و کجاست و بدانجه بخشندهٔ حواس ماست رواست اگر گوئیم که شنوا و بیناست، فرمان مر او راست و طاعت و انقیاد بر ماست و درود بر پیغمبر حق که سید الانبیاست خداوند خرد[۲] نیک و قول راست محمّد رسول الله [صلی الله علیه و سلّم قرشی کز خلق مصطفاست و شرف نبالت را غایت و منتهاست و بر علی ابن ابی طالب که بشرف و صیانت سیّد الاوصیاء است و بر امامان حق از فرزندان ایشان تا خلا و ملا است و زمین و سماست].
فصل
گوئیم که چون موالید از نبات و حیوان اندر عالم پدید آینده است بصورتهائی که آن صورتها بر امهات که آن طبایع است (بیش است[۳])
و موالید را حیاتست و امهات (را) موات[۴] و اندر مدتی زمانی (است)
