برگه:Tavalludi Digar - Farogh Farrukhzad.pdf/۶۱

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

در جهانی اینچنین سرد و سیاه

با قدمهایت قدمهایم براه

 
 

ای به زیر پوستم پنهان شده

همچو خون در پوستم جوشان شده

گیسویم رااز نوازش سوخته

گونه‌هام از هرم خواهش سوخته

آه، ای بیگانه با پیراهنم

آشنای سبزه‌زاران تنم

آه، ای روشن طلوع بی‌غروب

آفتاب سرزمین‌های جنوب

عشق دیگر نیست این، این خیرگیست

چلچراغی در سکوت و تیرگیست

عشق چون در سینه‌ام بیدار شد

از طلب، پا تا سرم ایثار شد

این دگر من نیستم، من نیستم

حیف از آن عمری که با من زیستم

۴۹
عاشقانه