برگه:Tavalludi Digar - Farogh Farrukhzad.pdf/۱۲۹

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

همه میدانند

همه میدانند

که من و تو از آن روزنهٔ سرد عبوس

باغ را دیدیم

و از آن شاخهٔ بازیگر دور از دست

سیب را چیدیم

 

همه میترسند

همه میترسند، اما من و تو

به چراغ و آب و آینه پیوستیم

و نترسیدیم

 
 

سخن از پیوند سست دو نام

و همآغوشی در اوراق کهنهٔ یک دفتر نیست

سخن از گیسوی خوشبخت منست

با شقایق‌های سوختهٔ بوسهٔ تو

۱۱۷
فتح باغ