برگه:Tavalludi Digar - Farogh Farrukhzad.pdf/۱۲۰

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

وهم سبز

 
 
 
 

تمام روز را در آئینه گریه میکردم

بهار پنجره‌ام را

به وهم سبز درختان سپرده بود

تنم به پیلهٔ تنهائیم نمیگنجید

و بوی تاج کاغذیم

فضای آن قلمرو بی آفتاب را

آلوده کرده بود

۱۰۸