دوستی واقعی که با اعلی‌حضرت شاه دارد برای جلوگیری از توسعهٔ کارهای شورشیان و نزدیک شدن ایشان بمرزهای روسیه و برای جلوگیری از انهدام سلطنت ایران شخصاً اسلحهٔ خود را در برابر شورشیان بکار برده و برخی از شهرهای ایران و جاهای واقع در کنار دریای خزر را که بی‌اندازه در زیر فشار سرکشان بود با اسلحهٔ خود آزاد کرد و برای دفاع از اتباع وفادار اعلی حضر شاه لشکریان خود را در آنجا مستقرکرد ولی درضمن سرکشان دیگری از سوی دیگر چنان نیرو گرفتند که پای‌تخت دولت ایران را تصرف کردند و اعلی‌حضرت شاه آن زمان را با همهٔ خانواده‌اش اسیر کردند و تاج و تخت را از ایشان ربودند و تنها پسر او طهماسب که بحکم وراثت قانونی پس از پدرش بتخت شاهی نشست و شاه قانونی ایران شد باقی ماند و از آنجایی که مایل بود دوستی قدیم در میان دواتین را تجدید کند و بیش از پیش استحکام بدهد از میان چاکران نزدیک و وفادار خود که در اختیار داشت اسمعیل بیک اعتمادالدوله معزز و صدیق خود را بعنوان سفیرکبیر و نمایندهٔ مختار نزد اعلی حضرت امپراتور سراسر روسیه فرستاد. وی حامل نامه‌ای بود که نه تنها بتخت نشستن اعلی حضرت شاه طهماسب را اعلان می‌کرد بلکه در آن خواهش کرده بودند که اعلی حضرت سراسر روسیه در اوضاع کنونی در برابر شورشیان و دشمنان یاری کنند و اراده کنند که تاج و تخت را نیز حفظ کنند. و نیز مشعر برین بود که بسفیر و نمایندهٔ سابق‌الذکر اختیارات تام و تمام داده است و آنرا بمهر خود آراسته که وی قرارداد و موافقت نامهٔ ابدی دربارهٔ یاری باعلی حضرت شاه در برابر شورشیان منعقد کند.
بنابراین اعلی حضرت امپراتور سراسر روسیه بنابر علاقهٔ دوستی که باعلی حضرت شاه و دولت ایران دارد فرمان مؤکد عالی شاهانهٔ خود را صادر کرد که با سفیرکییر و نمایندهٔ مختار اعلی حضرت شاه این قرار داد را یبندند و قرارداد و موافقت نامه بشرح زیرست:
۱- اعلی حضرت امپراتور سراسر روسیه دوستی صمیمانه و دایمی خود را و نیز یاری و تایید عالی شاهانهٔ استوار خود را در برابر شورشیان باعلی حضرت شاه طهماسب وعده می‌دهد و برای سرکوبی شورشیان و حفظ اعلی‌حضرت شاه بر تخت سلطنت ایران اراده می‌کند هرچه زودتر باندازهٔ لازم سپاه سوار و پیاده بکشور ایوان بفرستد تا در برابر کسانی که بر اعلی‌حضرت شاه شوریده‌اند هرگونه وارد عملیات لازم بشوند تا آنهارا شکست دهند و اعلی‌حضرت شا بآسایش بر مملکت ایران حکومت کند.
۲- در برابر این اعلی‌حضرت شاه شهرهای دربند و باکو را با تمام زمین‌ها و جاهایی که باین دو شهر بسته است و در کنار دریای خزر جای دارند و نیز ایالت گیلان و مازندران و استراباد را برای تصرف و تصاحب ابدی باعلی حضرت امپراتور سراسر روسیه واگذار
