وداد و مراسم محبت و اتحاد را مرعی فرموده، همواره بین دولتین علیتین کمال وفاق بوده باشد.
مادهٔ دویم: آنکه جناب ایمپراطور اعظم بمقتضای مراسم دوستی و موافقت با دولت علیهٔ ایران متعهد و کفیل گردیده که من بعد احدی رخنه در خاک ایران ننماید و چنانچه احدی خواسته باشد که بعد ازین دخل بر خاک ممالک ایران نماید جناب ایمپراطور اعظم با پادشاه سپهر تخت‌گاه ایران کمال موافقت بعمل آورده، بدفع دشمن پرداخته، حراست ممالک مزبوره را نمایند و بهیچ وجه خوداری نکنند.
مادهٔ سوم: آنکه جناب ایمپراطور اعظم ادای شهادت نمود که مملکت گرجستان ملک حلال موروثی اعلیحضرت پادشاه ایران میباشد و حقیقت مطلب بر جناب ایمپراطور مشخص و معلومست.
مادهٔ چهارم: آنکه جناب ایمپراطور فرانسه و پادشاه ایطالیا در خصوص اخراج نمودن طایفهٔ روسیه از ملک گرجستان و تمامی خاک ایران بزور پادشاهانهٔ خود قرارداد فرمودند که طایفهٔ مزبوره را جبراً و قهراً از جمیع خاک ایران اخراج نموده و بالکلیه ترک حدود کشور ایران نمایند و چنانچه با روسیه بنای عهد صلح نمایند این شروط از جملهٔ شروط عهدنامهٔ ایشان قرار داده، بطریق امور دولت خود درین خصوص کوتاهی ننمایند و کمال تعهد در باب این مطلب فرموده بر ذمت همت عالی خود واجب و لازم ساختند.
مادهٔ پنجم: آنکه از طرف قرین‌الشرف جناب ایمپراطور فرانسه و پادشاه ایطالیا یک نفر سفیر معتبر رخصت گزار معین آمده، در آستان فلک‌بنیان اعلی حضرت قدرقدرت پادشاه جم جاه ایران اقامت نموده، بخدمت‌گزاری و صلاح اندیشی دولتین قیام و اقدام نماید.
مادهٔ ششم: آنکه هرگاه رای بیضاضیای جهان‌آرای اعلیحضرت پادشاه ممالک ایران اقتضا فرمایدکه عساکر پیاده و توپچی برسم و ضابطهٔ فرنگ تعلیم و مهیا نماید و بعضی قلعه ها بضابطهٔ قلعهٔ فرنگ بنا گذارد جناب ایمپراطور فرانسه و پادشاه ایطالیا بنابرین مطلب توپ سفریه و تفنگ حربیه از هرقدر ضرور و لازم بوده باشد بصوب ایران ارسال و قیمت آن را از قرار قیمت فرنگستان بسرکار جناب ایمپراطور اعظم داده شود.
مادهٔ هفتم: آنکه از دولت علیهٔ ایران هرگاه خواهش نمایندکه بطریق قلعه‌های فرنگ قلعه ساخته باشند و توپخانه بقاعدهٔ فرنگ ترتیب و عساکر پادشاه با ضابطهٔ فرنگ تعلیم نمایند هرقدر توپچی و مهندس و تعلیم چی لازم بوده و ضرور شود جناب ایمپراطور فرانسه و پادشاه ایتالیا متعهد گردید که ارسال صوب ایران نماید که در آنجا ترسیم قلعه و ترتیب توپخانه و تعلیم عساکر توپخانه نمایند.
مادهٔ هشتم: آنکه بنا بر موافقت این دو دولت بهیه از جانب شوکت جوانب اعلی
