پایداری پادشاهی میکند.
نامهایی را که اعلی حضرت شما بمن نوشته است دریافت کردم: اطمینان هایی که از دوستی خود میدهد همیشه بر من گوارا بوده است و خواهد بود.
خدمتگزار شما یوسف آقا نامهٔ مرا با علی حضرت شما خواهد داد. شاد شدم ازین که دیدم چند زمانی در پای‌تخت من مانده است. مانند فرستادهٔ پادشاهی که عزیزش میدارم با او رفتار کرده‌اند و من از رفتار او خشنود بوده‌ام.
او را مأمور می‌کنم که باعلی حضرت شما تکرار کند که صادقانه‌ترین دلبستگی را باو دارم؛ میل دارم روابط یگانگی را که باین خوبی درمیان برقرار شده است روزافزون بینم. تنها یک دشمن برای ما مانده است که با آن بجنگیم: انگلستانست. دول اروپا را وادار کرده‌ام با من یاری کنند، تا آن را مجبورکنیم از دعاوی جابرانهٔ خود چشم بپوشد: امیدست که اعلی حضرت شما کوشش خود را با کوشش من توأم کند، درین افتخار که صلح جهان را فراهم کرده است شرکت خواهد کرد.
ای پادشاه بسیار بزرگ و بسیار توانا و بسیار فیروزمند از خدا خواستارم که پیوسته نگهبان سعاد امپراطوری شما باشد و بر شمارهٔ سالهای عمر شما بیفزاید.
درکاخ سلطنی من در تویلری[۱] در ۱۷ ژانویه ۱۸۰۸ نوشته شد.
امضاء ناپلئون.
بامر امپراطور:
وزیر منشی دولت
امضاء: اوگ ب. ماره[۲]
وزیر امور خارجه امضا: شامپانیی[۳]
بملاحظهٔ ما رسید، نایب اول شخص مملکت جانشین صدراعظم دولت:
امضاء: ش. م. تالران[۴]
ازین جا پیداستکه وظیفهٔ گاردان چه بعنوان رشیس هیئت نظامی فرانسه در ایران و چه بعنوان سفیر کبیر ناپلئون در دربار فتحعلی شاه بسیار دشوار بوده و ناپلئون توقعات دشوار ازو داشته است. از یکس وی گاردان نخست مامور بوده است وسایل حملهٔ بهندوستان را از راه ایران آماده کند و سربازان ایرانی را بنظام جدید آشنا کند و اسلحهٔ جدید در ایران بسازد و مطالعات سواق‌الجیشی و جغرافیایی در ایران و در راههای هندوستان بکند. از سوی دیگر مأمور بوده است ایران را وادار کند با انگلستان رابطه نداشته باشد و
