تانکوانی درین نامه که از تبریز نوشته شرحی از مهارت عباس میرزا در تیراندازی با تفنگ آورده و سرانجام وی در ۱۱ ژون ۱۸۰۸ (ربیعالثانی ۱۲۲۳) از تبریز رهسپار ترکیه و اروپا شده است.
نتیجه مأموریت گاردان در ایران
عهدنامهٔ فینکن شتاین در ۴ مه ۱۸۰۷ (۲۵ صفر ۱۲۲۲) در میان ایران و فرانسه بسته شد. ناپلئون ژنرال گاردان را با هیئت نظامی فرانسوی برای اجرای آن بایران فرستاد. وی روز ۴ دسامبر ۱۸۰۷ (۱۲ رمضان ۱۲۲۲) وارد طهران شد. تقریباً ۲۱ ماه و نیم پیش از ورود وی بطهران یعنی در ۱۴ فوریه ۱۸۰۶ (۲۵ ذیالقعدهٔ ۱۲۲۰) روسها ایستیفانف سفیر خود را برای گفتگوی صلح بطهران فرستاده بودند زیرا که روسها هنوز با ناپلئون در جنگ بودند و میخواستند از سوی ایران آسوده خاطر باشند. پیش از آمدن گاردان دولت ایران با انگلستان قطع رابطه کرده بود.
دوماه و هفت روز پس از وصول بطهران یعنی در تاریخ ۱۱ فوریه ۱۸۰۸ (۱۳ ذیالحجهٔ ۱۲۲۲) ژنرال گاردان نامهای بفتحعلی شاه نوشته و سیاست ناپلئون را در ایران بدینگونه توضیح داده است:
«۱۰ فوریه ۱۸۰۸
چاپار ایران که از استانبول رهسپار شده نامهایی از دولت من برایم آورده است. اعلی حضرت ناپلئون بزرگ انتظار داشت جنگ درمیان ایران و روسیه قطع شود زیرا چنانکه عالیحضرت شما میداند رضایت داده بود با آن دولت صلح کند. اعلیحضرت اظهار میدارد در عهدنامهای که در تیلسیت بسته شده چیزی دربارهٔ ایران مقرر نشده است. تا آن تاریخ نه تنها عهدنامهٔ اتحاد درمیان فرانسه و ایران را عالیحضرت شما امضا نکرده بود بلکه ممکن نبود در طهران از آن اطلاع پیدا کرده باشند. پس چون اعلی حضرت هیچ اطلاع مسلمی دربارهٔ آتیهٔ روابط خود با ایران نداشته نمیتوانسته است در برابر روسیه روابطی را که هنوز استوار نشده بود پیش بکشد. اما اعلی حضرت بیآنکه منتظر خبر امضای عهدنامه بشود مرا مأمور کرده است عالی حضرت شما را مطمئن کنم که با وضع کنونی روابطی که با روسیه دارد این دولت درصدد خواهد بود با هر دولتی که متحد فرانسه است دوست بشود. اعلی حضرت درضمن بمن اجازه میدهد توسط فرانسه در میان ایران و روسیه را پیشنهاد کنم تا شاید گفتگوهایی که در طهران درمیان وزیر عالیحضرت شما و سفیر روسیه روی میدهد هر چه بیشتر مساعد با منافع دولت شما باشد و آن منافع را وی از آن خود میداند. اعلی حضرت میل صریح و صادقانه خود را