بزرگ حکمران ممالک محروسهٔ فرانسه و ناوار[۱] که تا فلک را مدار است و زمین را قرار پیشگاه آمالش موقف مامول باد بنوعی فروغ افروز کاشانهٔ دل مهر منزل گشته که تا مرالدهور والاعصار ناز محبت در میان جان برقرار خواهد بود و شاهد ربط و الفت پیرایهٔ آغوش برو کنار، امید از خداوند لم یزل داریم که این‌گونه پیوند و ارتباط هر دو دولت روز بروز موجب گسستن امید بد خواهان و شکستن شیشهٔ دشمنان گردد. در چند وقت که چندتن از خدمتگزاران آن سرکار که از درگاه گردون خرگاه آن دولت حرمان پذیرفته وارد این سرزمین شدند بر وفق ارادت درون مهر محشون نواب ما ایشان را در نزد خود نگه داشته و هریک را بهرجهت مشمول هرگونه مهربانی و محبت فرمودیم، بدین تقریبات اتفاقیه و تدبیرات حسنه بحمدالله اسباب مراودات فراهم آمده مسببات اظهار عهد محبت را وسیلهٔ خیری دست داده بود که بارسال سفیری فتح‌الباب سبیلی بدان دولت سنیه نماید و نامهٔ مهر ختامه بپیشگاه حضور خورشید ظهور پادشاه گردون‌جاه مرسول آید. بناء علیه فرزانهٔ کارآگاه دانای پرشیوه و راه موسی براشن[۲] که از مراسم سفارت و راه و رسم رسالت خبیر بوده روانه داشته و بنگاشتن نامهٔ مهر ختامه و رقم این پروانهٔ ملاطفت نشانه پرداخته گشت، تا بخواست خدای یگانه سفیر مشار الیه بعد از رسانیدن خلوص نامه سرکار پادشاهی و ملاقات او با آن مهر سپهر دانش و فرهنگ بشرح برخی از رازهای یک جهتی و ایتلاف پردازد و آن دستور فطانت گجنور را از مکنونات ضمیر انور نواب ما آگاه سازد و بر آن جناب این معنی پوشیده نماند که در این یک دو سه سال لشکری از اهالی هر کشوری که در قلمرو نواب ما هستند قدری تفنگ و چند اراده[۳] توپ بجهة لشکر مزبور درین جا ضرورت یافته چنانچه به اهتمامات آن جناب مساوی دوازده هزار تفنگ با ده اراده[۴] توپ و یک نفر معلم که پیادگان لشکر را آداب حرب و قانون جنگ را تعلیم دهد برای لشکریان ما بقیمت و بها که از آن سو مشخص می‌نماید مساعد نمایند و از آنجا بحمل جهاز و سفاین بصره فرستاده آید و قیمت او در این جا کارگزاران نواب ما بمامورین آن سرکار که در بغداد اقامت دارند کارسازی خواهد نمود و ظهور این محبت از آن سو بر وفور مهربانی و محبت نواب ما بچندین مراتب خواهد افزود و کماهی این مطلب را نیز سفیر مشارالیه خواهدگفت. اکنون که به مقدرات کردگار روابط الفت و دلبستگی نواب ما با آن دولت سپهر بسطت مربوط است باید آن جناب صفوت آداب گاهی متحمل برخی زحمات این طرف باشد، انجام مرام را بر ذمت همت خود لازم شمارد و این
