منصورین و اعدائه مقهورین، عالیجاه عسکرخان افشار را که از جویبار ارادت ما نهال وجودش براستی رسته و هزاردستان صداقتش از آمیزش غراب دستان رسته، معتمدی خبیر و سفیری بی‌نظیرست، از رکاب نصرت مآب پادشاهی روانه و بآن عالی‌جناب فرزانه اعلام مینماییم که فلان…»
پیداست که این نامه در موقع فرستادن عسکرخان به سفارت پاریس در ۱۲۲۲ نوشته شده و حکم اعتبار نامهٔ او را داشته است و پایان آنرا در نسخهٔ چاپی منشات نشاط حذف کرده‌اند.
نامه فتحعلی شاه بوزیر امور خارجه فرانسه
در میان اسنادی که در بایگانی دولت فرانسه در پاریس هست نامه‌ای نیز از فتحعلی شاه بوزیر امور خارجه فرانسه است. در روابط میان دول معمولست که تنها پادشاهان بپادشاهان نامه می‌نویسند و معمول نیست پادشاهی بوزیر کشور دیگری نامه بنویسد و این نامهٔ فتحعلی شاه خطاب بوزیر امور خارجهٔ فرانسه میرساند که در آنموقع در ایران ازین عادات و رسوم خبر نداشته‌اند و نامه نوشتن فتحعلی‌شاه را بیکی از وزیران فرانسه کسر شان او نمی‌دانسته اند. متن این نامه از روی نسخهٔ اصل که در پاریس باقیست بدین گونه است:
«جناب وزارت و امارت مآب دولت و سماحت و بسالت اکتساب دیباچهٔ صفوت و کیاست عنوان فطنت و فراست زیب و سادهٔ محاسن خصایل زینت ارایک محامد و فضایل مرصص بنیان‌الدوله بالفکر الثاقب موسس ارکان‌الشوکه بالرای‌الصائب مهتمم مهام‌الامم قوام‌السیف والقلم دبیر روشن رای مشیر ملک‌آرای سنیور مارکی ده‌سل وزیر بی نظیر ممالک محروسهٔ فرانسه بعواطف مترادف مشفقانه و مکارم کرایم جاودانه معزز و مؤید بوده از هرگونه سوانح کرانه، همواره مشمول توجهات خاصهٔ شهریارانه. بعد از تذکار مراسم محبت و وفاق و اظهار شرط ملاطفت و اشفاق مکشوف و مشهود میداریم که چون از روزی که به نیروی اعطاف حضرت خداوند و الطاف یزدان بیچون و چند آمیزش و دلبستگی و مهرجویی و پیوستگی میان دو پادشاه خورشیدگاه و دو شهریار تاجدار جهاندار که برگزیدهٔ کردگارند رخ داده و ابواب اتحاد و یکرنگی بدستیاری مقالید تایید آفریدگار در بین‌الدولتین علیتین مفتوح و گشاده گشته، قطع نظر از مداومت میامن بخشایش خدایی، پرتو مهرورزی پادشاه ذیجاه فلک سریر ملک ضمیر سیاره خدم ستاره حشم خورشید سایهٔ جمشید پایه دوست نواز دشمن‌گداز پنجهٔ ساعد کشورگشایی و ملک‌گیری قبضهٔ شمشیر سطوت و دلیری طراز دانش و فرهنگ زیب اکلیل و اورنگ شاهنشاه بلند بارگاه سترگ ایمپراطور
