در همین گیرو دار گراف نیکالا رامانزف[۱] وزیر امور خارجهٔ روسیه در ۸ اوت ۱۸۰۸ (۱۵ جمادی‌الاخره ۱۲۲۳) دستوری در همین زمینه ها برای گراف گوداویچ فرستاده و وی هم رونوشتی از آن برای گاردان بطهران فرستاده است و ترجمهٔ آن بدین‌گونه است:
«سن پترزبورگ ۸ اوت ۱۸۰۸
آقای کنت،
آقای مارشال گزارش شما را بنظر امپراطور رساندم و بدان‌وسیله شما اطلاع از پیشنهاد وزرای ایران میدهد که یک سال متارکه را امضا کنند و گفتگوی در بارهٔ صلح را در پاریس طرح کنند، تا در آنجا بوساطت امپراطور ناپلئون و با مذاکره در میان کنت تالستوی و عسکرخان منعقد شود.
اعلی حضرت امپراطور این اقدام را که شما فورا پیشنهاد چنین متارکهٔ طولانیرا رد کرده‌اید تصویب کرده است. نفع خود و مصالح خود را در آن نمی‌بیند. آقای مارشال وی حق انتخاب موقعی را که برای ادامهٔ جنگ لازم یا مفید باشد بشما واگذار میکند و در موقعی که باید بلشکزیان متوسل شد دربارهٔ اداره‌کردن عملیات نظامی بهنرنمایی شما اعتماد دارد.
استراحتی که باین لشکریان داده شده بود درنتیجهٔ تعهدی نبود؛ جناب شما خوب میدانید بواسطهٔ اهتمامهای دایمی بود که ممکن بود ایرانیان بزودی خواستار صلح بشوند و خودشان از ما درخواست انعقاد آنرا میکردند، بی‌آنکه پیش از آن متارکه‌ای برقرار شود و اینقدر در خواستن آن شتاب داشتند.
آقای مارشال، لطف کنید بوزیر ایران بگویید که عقیدهٔ اعلی حضرت دربارهٔ متارکه و اعادهٔ جنگ چنینست.
اما دربارهٔ پیشنهادی که بشما کرده‌اند که مذاکرات در پاریس بشود امپراطور عقیده دارد هرچند بسیار راستست که ممکن نیست منافع خود را بکسی که بهتر ازو باشد واگذار کند زیرا که امپراطور ناپلونرا دوست خود میداند و از میان همهٔ شاهانی که امروز سلطنت میکنند کسی نیست که بیشتر با اطمینان با او سخن بگوید و این پادشاه هم بنوبهٔ خود از میان همهٔ پادشاهان کسیست که بیشتر دوستی با او میکند و با این همه برتری‌هایی که وساطت فرانسه ممکن بود برای امپراطوری روسیه داشته باشد اعلی‌حضرت
- ↑ دراصل: Nicolas Romanzof ولی گویا درست نیست و مقصود Nicolas Petrowitch Roumiantsef است که درین موقع وزیر امور خارجه بوده و سال بعد نخست‌وزیر روسیه شده است.
