این دستور که بژنرال گاردان رسید وی را واداشت بوساطت در میان ایران و روسیه بپردازد. اما این کار همچنان دشوار بود و بهمینجهة در نامهای که در ۲ ژون ۱۸۰۸ (۷ ربیعالاول ۱۲۲۳) یعنی تقریباً شش ماه پس از صدور نامهٔ شامپانیی باو نوشته و ممکنست که دستور ناپلئون پیش از وقت باو رسیده باشد، مشکلات خود را درین زمینه شرح داده و ترجمهٔ آن بدینگونه است:
«طهران ۲ ژون ۱۸۰۸
آقای من،
آقای بارن دوورده[۱] نایبسرهنگ توپخانه را آقای فلد مارشال کنت دوگوداویچ فرمانده لشکریان روسیه در گرجستان بدربار ایران فرستاده است. همچنانکه در نامهٔ مورخ ۶ مه شمارهٔ ۱۱ افتخار داشتم بجناب شما اطلاع دهم من از ورودش بتبریز خبر داشتم. در ۲۱ مه نامهٔ بسیار دوستانهٔ آقای کنت دوگوداویچ را بمن داد. جناب وی در همان زمان نامهای بنخستوزیر میززاشفیع نوشته و در آن پیشنهادهایی را که بوسیلهٔ آنها روسیه میل دارد با ایران صلح کند بیان کرده است. این سند باطلاع من نیز رسیده و مستخرجی از آن ضمیمهٔ این نامه است. کاملا مطابق نامهای است که خطاب بوالاحضرت شاهنشاهی شاهزادهٔ عباس میرزاست و از آن نیز مرا مطلع کردهاند.
آشکار میشد که دعاوی روسیه با دعاوی ایران سازگار نیست و گفتگو ممکن نیست بیوساطت دولت سومی خاتمه بپذیرد. حتی عالیحضرت[۲] در بار مخصوصی که بمن داد گفت نخواسته است از نامهای آقای مارشال گوداوپچ مطلع شود و تنها باین شرط صریح وارد گفتگو خواهد شد که روسها ایالات ایرانرا کاملا تخلیه کنند. آنوقت من بعالیحضرت عرض کردم که منافع خود را بدست پادشاه عالیمقام من واگذاشته و همچنانکه مورد آن پیش آمده است چندین بار پیشنهاد کنم ممکنست گفتگو در پاریس در میان عسکرخان[۳] و آقای کنت تالستوی[۴] با وساطت اعلیحضرت رو بدهد. من عالیحضرت را مصمم کردم اختار های کامل برای سفیرش بفرستد و تمام اندیشهٔ خود را باطلاع اعلیحضرت امپراطور و شاه برساند.
افتخار دارم این دو سند را با ترجمهٔ آنها برای جناب شما بفرستم. خواهید دید که بعسکرخان فرمان دادهاند وارد گفتگوی صلح با روسیه بشود و همهٔ شرایطی را که اعلیحضرت تصویب کند امضا کند. در همان ضمن شاهزاده عباسمیرزا بامپراطور الکساندر