برگه:TarikheMoaserV1.pdf/۱۱۴

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
۹۴

ترکی و عربی را نیکو میدانسته و با ناپلئون بمصر رفته بود و از اوضاع کشورهای اسلامی خبر داشت و در انشای احکام و مکاتیب بزبان تازی منشی ناپلئون در سفر مصر بود و پس از آ بان او بروسیه رفته و از اوضاع آن کشور هم خبر داشت و بعد از آن مدتی در استانبول ماموریت داشته است و از اوضاع کشور عثمانی هم آگاه بود و بهمین جهت بهترین نماینده‌ای بودکه ناپلئون میتوانست بایران بفرستد.

ژوبر برای اینکه دولت عثمانی و رقیبان فرانسه مانع از سفر او نشوند ماموریت محرمانه داشت و باو دستور داده بودند بلباس مبدل و ناشناس بایران سفر کند و تا کردستان عثمانی بی‌مانع آمد، اما همینکه بشهر بایزید در کردستان عثمانی رسید پاشای آن شهر که از جانب دولت عثمانی حکومت داشت بی‌آنکه بهانه‌ای بتراشد وی را گرفت و در سیاه‌چالی به حال زار زندانی کرد. پیداست که در اینکار هم دست کسانی که از سفر او زیان میدیده‌اند در کار بوده است. این سفیر بیچاره تا پاشای بایزید زنده بود در زندان ماند و تنها پس از مرگ او توانست خود را از مهلکه نجا دهد. سرانجام توانست بزحمت بسیار عباس میرزا نایب‌السلطنه پسر فتحعلی شاه را که ولیعهد ایران و حکمران آذربایجان بود از حال خود خبر کند و دربار ایران کوشش بسیار کرد تا اینکه توانست ژوبر را از مرگ نجات دهد و بایران بیاورد.

ژوبر از راه آذربایجان عازم تهران شد و چون فتحعلی شاه بیشتر تابستانها باردوگاه خود در سلطانیه میرفت که از آنجا بروسیه لشکرکشی کند ژوبر را در ۱۴ شوال ۱۲۲۰ (۵ ژوشیه ۱۸۰۶) در چمن سلطانیه بحضور خود پذیرفت. ژوبر پس از آنکه تقریباً یکماه در ایران ماند فتحعلی شاه را باتحاد با فرانسه دعوت کرد و ماموریت سیاسی خود را ببهترین وجهی انجام داد و درضمن طرح عهد نامه‌ای در میان ایران و فرانسه ریخت که رضایت دولت ایرانرا در طهران بدان جلب کرد و قرار شد سفیری از ایران با او بدربار ناپلئون برود که عهدنامه را در آنجا امضاء کنند. فتحعلی شاه میرزا محمد رضا خان حکمران قزوین را مامور کرد که با ژوبر بفرانسه برود و وی در ۲۵ صفر ۱۲۲۲ (۴ مه ۱۸۰۷) در اردوگاه نظامی فن کن شتاین[۱] در خاک لهستان هنگامی که ناپلئون مشغول جنگ با پروس بود بحضور وی رسید و هدایای فتحعلی شاه و نامهٔ او را بناپلئون رساند. پس از آنکه چندی در ورشو متوقف بود بار دیگر بحضور ناپلئون پذیرفته شد و سرانجام عهدنامه‌ای که تهیه شده بود در میان دولت فرانسه و دولت ایران بامضا رسید.

عهدنامهٔ فین کن شتاین در ۱۶ ماده در ۴ ماه مه ۱۸۰۷ مطابق با ۲۵ صفر ۱۲۲۲ بامضای «عالیجناب شهامت نصاب میرزا محمد رضاخان سفیر فوق‌العاده و بیگلربیگی


  1. Finkenstein