و شاید از آن طرف دریای آدریاتیک از ولایت ایلیری[۱] آمده بودند زیرا که زبان ایشان شبیه بزبان مردم ایلیری بوده است. از مأئه هشتم یونانیها باین ناحیه کوچ کردند و در جلگههای حاصلخیز و سواحل در نقاطی که کشتی میتوانست نزدیک شود قرار گرفته شهرهای مستحکم بنا نمودند و هرکدام از این شهرها دولتی[۲] بود که حکومتی علیحده داشت و با سایرین زد و خورد هم میکرد. مهاجرین مزبور در این ولایت همان زندگانی یونان را داشتند لکن با ثروت و وسعتی زیادتر و مقتدرترین شهرهای ایشان یکی سیباریس[۳] بود که به ثروت معروف است، دیگر کرتن[۴] که جنگجو بوده، دیگر تارانت که بندر بزرگ جنوب ایطالیا بوده است.
یونانیهای مذکور فقط جزئی از این خاک را متصرف بودند و سکنهٔ قدیم مملکت هم در آنجا سکنی داشتند اما فقیرتر و ضعیفتر و تمدن ایشان هم کمتر بوده متدرجاً زبان و آداب و رسوم یونانیها را قبول کردند بطوری که تمام ایطالیای جنوبی مملکتی یونانی شد و آنرا بونان کبیر خواندهاند.
در طرف دریای تیرنین نیز از قدیم کوچنشینهای یونانی بوده است و قدیمترین آنها شهر کوم[۵] روی تخته کوهی آتشفشانی ساخته شده بود بارتفاع صد متر که بر دریا مشرف بود و در جنوب