اکثر امپراطورهای آن دوره از ایلیری بوده و این امپراطورها یکچند مملکت را از شر وحشیان محفوظ داشتند و نظم و امنیت را در دولت روم برقرار نمودند.
نخستین امپراطور ایلیری کلد[۱] نامی بود که بعد از مقتول‌شدن گالین بسلطنت رسید (سنه ۲۶۸) و او با قبایل کت که بمقدونیه دست‌اندازی کرده بودند نزاع کرد و ایشان را مغلوب ساخته از رود دانوب عقب زد.
بعد از مردن کلد سردار دیگری موسوم به ارلین[۲] بامپراطوری رسید و با قبائل الامان که بایطالیا تاخته بودند محاربه کرده ایشان را دفع نمود.
زوجهٔ ادنات امیر عرب سابق‌الذکر که زنوبی[۳] نام داشت بعد از شوهر باسم پسر خویش در تدمر سلطنت میکرد و او زنی جمیله و دانا بود. اکثر السنهٔ مشرق‌زمین و زبان رومی را بخوبی میدانست و وزیری یونانی داشت که از فلاسفه محسوب میشد. شخصاً مغفر بر سر میگذاشت و لشکریان را سان میدید. مملکت مصر را متصرف شد و میخواست آسیای صغیر را نیز تصاحب نماید و دولت سلوکید را تجدید کند. اعراب و ایرانیها هم با او همراهی داشتند. ارلین برای جلوگیری از این خیالات بآسیا لشکر کشید و نزدیک حمص جنگ واقع شد و رومیها غالب
