بودند که از طرف رود دانوب هجوم می‌آورند و در ولایات مزی و بطراس تاخت و تاز کرده تمام اراضی واقع در شمال دانوب را از تصرف روم بیرون آوردند و بمتصرفات رومی سواحل بحر اسود و بحر الجزایر نیز دست‌اندازی کرده طربوزان و آسیای صغیر و جزایر یونان و آتن و کرنت و ارکس را غارت کردند.
دیگر طائفهٔ ساکسن[۱] بودند که در سواحل دریای شمال سکنی داشته با زورق بغارت سواحل گل و برتانی میرفتند.
حاصل اینکه ممالک روم بعد از سیصد سال امنیت بدست قبایل غارتگر افتاد و لشکریان سرحدی هم از عهدهٔ محافظت آن برنمیامدند و سکنهٔ گل و اسپانیا و ایطالیا و آسیا مجبور شده بودند برای حفظ خود بجهت شهرها حصارهای محکم بنا نمایند.
امپراطورهای ایلیری - معتبرترین لشکر دولت روم آنزمان لشکر دانوب بود که افراد آن از ایالات مجاور دانوب بودند و اهل ایلیری[۲] نامیده میشدند و از نژاد ارنائوطها (آلبانیها) بودند و چون آن اوقات قانون مقرر کرده که اعضاء سنا نباید سردار لشکر باشند تمام صاحبمنصبان و قشون روم از میان افراد لشکر انتخاب میشدند و اکثر ایشان از اهل ایلیری بودند و چون لشکریان سرداران خود را بامپراطوری برداشتند
