هفت تپه[۱] میخواندند.
اماکن مهمهٔ قابل ذکری که آن زمان در روم بوده اول همان آبادی کوه پالاتن یعنی شهر قدیم روم بود و عمارت سلطان و خانهٔ رمولوس و غاری که باعتقاد رومیها در آن گرگ ماده به رمولوس شیر داده و بعضی نقاط یادگاری دیگر در آنجا واقع بود. در مقابل پالاتن کوه کاپیتلن[۲] مشاهده میشد تقریباً بارتفاع چهل ذرع که تخته‌سنگ تارپیا که سابقاً بدان اشاره کرده‌ایم جزء آن میباشد و در قلهٔ این تپه ارگ شهر واقع بود و خزینه و اسناد و دفاتر دولتی را در آنجا ضبط میکردند و در جنب آن معبدی بود متعلق به ژوپیتر کاپیتلن که او را رب‌النوع حافظ شهر روم میدانستند. خارج از حصار شهر جلگهٔ کوچکی بود موسوم به شاندومارس[۳] [ یعنی زمین رب‌النوع مارس ] و عمارت ساختن در آن ممنوع بود. برای رود تیبر هم فقط یک پل از چوب ساخته بودند و هر وقت بیم حملهٔ دشمن داشتند آنرا برمیداشتند. دره‌ای که پائین تپه‌ها واقع بود و آنرا محل داد و ستد یعنی بازار قرار داده بودند فوروم[۴] نام داشت و محلی بود که آب راکد در آن جمع میشد و باتلاق تشکیل میداد. برای ممانعت از این امر قناتی[۵] ساخته بودند بطول هشتصد ذرع که آب فوروم بتوسط آن جاری شده برود تیبر
