در هر ولایت یکنفر با چند نفر مباشر و محصل مالیات[۱] هم روانه میکرد و در ولایات کوچک حاکم و محصل مالیات یکنفر بود برای حفظ ولایت امپراطور قشونی دائمی داشت که داوطلبانه این خدمت را قبول میکردند و غالباً اشخاص فقیر از افراد ملت روم بودند که این خدمت را محض تحصیل معاش اختیار مینمودند. بیست ساله اجیر میشدند و بعضی اوقات بعد از انقضای مدت تجدید نیز میکردند. در مدت خدمت مواجبی میگرفتند و در موقع مرخصی انعام و قطعه زمین کوچکی هم بایشان میدادند باینطریق بیست و پنج الی سی لژیون از افراد ملت ترتیب داده شد که هر یک شش هزار نفر و منقسم بافواج و دستهها بودند. بعلاوه از رعایا هم دستههای سوار و پیاده بعنوان قشون معاون(۲) ترتیب داده شده بود که با لباس و اسلحهٔ ولایتی خود جنگ میکردند و غالباً چون موقع مرخصی ایشان میرسید جزء ملت روم محسوب میگردیدند.
سپاهیان تا رتبهٔ یوزباشی ترقی میکردند لکن مناصب عالیه و مشاغل مخصوص متمولین و راکبین و سناتورها بود و برای مخارج قشون اگوست یک خزینهٔ نظام تشکیل داده حاصل مالیاتهای جدید را در آن خزینه ضبط میکرد. باینواسطه در روم چهار خزینه موجود شد یکی خزینهٔ قدیمی سنا که در معبد ساتورن بود دویم
- ↑ Procurateur