بیست هزار لشکر و پانصد کشتی جنگی فراهم کند و تمام صاحبان مناصب و مشاغل در اطاعت او باشند. در حقیقت به پمپه مقام سلطنت دادند و او در عرض سه ماه غائله را دفع کرد یعنی سارقین بحری را طرد نمود و سفاین ایشان را خراب کرد و مجبور شدند پایتخت خویش را تسلیم کنند و بسیاری از ایشان هم سر اطاعت پیش آوردند و پمپه در بعضی از بلاد مشرق برای آنها مسکن معین کرد (سنه ۶۷).
چون اینکار صورت گرفت مردم روم فرمانفرمائی جنگ مهرداد را نیز به پمپه تفویض نمودند و او آن مهم را بسهولت انجام داد زیرا که لوکولوس قوای مهرداد و تیگران را مضمحل ساخته و برای پادشاه پن[۱] جز لشکر معدودی باقی نمانده بود لهذا پمپه شبانه باردوی او حمله برده آنرا متفرق ساخت. مهرداد خواست نزد پادشاه ارمن پناه بجوید تیگران او را نپذیرفت بلکه وعدهٔ انعام گزافی داد بهرکس که سر مهرداد را برای او ببرد. آنگاه خود باردوی رومی رفته درخواست صلح کرد. پمپه مبلغی از تیگران خسارت گرفته ملک او را متعرض نشد. پس بمحاربهٔ کوهستانیهای قفقاز آمد و تا نزدیکی بحر خزر پیشرفت حاصل نمود آنگاه برای تنظیم ممالک تسخیرشده مراجعت کرد. مملکت پن و بیتی‌نی[۲] را جزء ایالات روم قرار داد و در مابقی آسیای صغیر سلاطین جزء
