رومیان حاضر شوند و برای نشانهٔ رومی بودن لباس رسمی رومیان را بپوشند.
اهل پلب بواسطهٔ کثرت فقر و نداشتن وسیلهٔ معاش غالباً سمت کلیان[۱] اختیار میکردند باین معنی که اغنیاء رومی محض اظهار تشخص و علو شأن میل داشتند جمعیت زیاد در اطراف ایشان باشد لهذا هرکس جمعی از رومیان فقیر را در تحت حمایت و رعایت خویش میگرفت و عنوان قدیم کلیان را که از میان رفته بود باینطریق تجدید نمودند و کلیانها بزرگانی را که در تحت رعایت ایشان بودند خواجهٔ[۲] خود میخواندند و هر صبح اول طلوع آفتاب لباس رسمی رومی را دربرکرده بدر خانهٔ خواجه میرفتند و در کوچه‌ها مثل خدام بدنبال او میافتادند. خواجه هم در عوض به کلیانهای خود آذوقه و پول میداد و از ایشان نگهداری مینمود.
( بندگان ) قبل از فتوحات هریک از رومیان شخصاً در ملک خود زراعت میکردند و کسانیکه املاک وسیعه داشتند کلیانهای خویش را باینکار میگماشتند لکن چون رومیها بجنگ رفتند و اقوام و ملل خارجی را در تحت تبعیت خود درآوردند بندگان و غلامان زیاد دارا شدند زیرا که اسرای جنگی و سکنهٔ بلادی که بقهر و غلبه بتصرف رومیان درمیامد تعلق بغلبه‌کنندگان پیدا میکردند و حکم زرخرید داشتند و بمعرض بیع شرا در میامدند و در شهر روم
