بمحاصرهٔ نومانس پرداخت و از همه طرف راه آذوقه را بر اهالی آن شهر بست تا گرفتار قحط و بی‌قوتی گردیدند و هرچه خواستند سیپیون با ایشان محاربه کند قبول ننمود. چون دیدند بلیه‌ای که بر ایشان وارد شده لاعلاج است مصمم شدند بواسطه هلاک خود را از چنگ رومیان نجات دهند یعنی غیرت ایشان قبول نکرد تسلیم شوند. همه یکدیگر را بقتل رسانیدند و بیش از پنجاه نفر از ایشان گرفتار سیپیون نشدند. در هر حال سردار رومی شهر را خراب کرد چنانکه امروز مکان آنهم بدرستی معلوم نیست و این واقعه آخرین جنگ معتبر اسپانیا بود (۱۳۳).
( تسخیر پروانس )[۱] رومیها بکشتی‌رانی در وسط دریا راغب نبودند و میخواستند حتی‌الامکان از کنار سواحل راه پیمایند چنانکه هروقت میخواستند کشتی باسپانیا بفرستند بجای اینکه دریای مدیترانه را قطع کنند از کنار سواحل ایطالیا و فرانسه که آنزمان موسوم به کل بود کشتی‌رانی میکردند یا اینکه لشکریان خود را از راه خشکی باسپانیا میبردند اما در این مسافرت در کنار خلیج ژن[۲] و سواحل جنوب گل[۳] از جانب قبایل و سکنهٔ آن نواحی مزاحمت میدیدند.
سکنهٔ کوهستان کنار خلیج ژن موسوم به لیگور[۴] بودند. رومیها درصدد دفع ایشان برآمدند و قریب پنجاه سال برای این
