مشغول صعود از آن کوهستان صعب بودند و در این مورد مزاحمت کوهستانیها بر صدمات و مشقتهای ایشان میافزود. در نزول از دامنهٔ جبال هم بواسطهٔ ناهمواری و صعوبت جاده‌های تنگ کوهستانی و برف و سرما همراهان انیبال رنج و تعب فوق‌العاده کشیدند و حاصل کلام اینکه پنجماه بعد از حرکت از قرطاجنه به جلگهٔ پو[۱] رسیدند و درینوقت بیست هزار پیاده و شش هزار سوار بیشتر برای انیبال باقی نمانده و همه خسته و درمانده بودند لکن مردمان کل پیش کوه بایشان آذوقه و البسه و اسلحه دادند و آنها تجدید قوه کرده بطرف جنوب روانه شدند.
دولت روم برای جلوگیری از انیبال کنسول موسوم به پوبلیوس سیپیون[۲] را مأمور کرده بود و از ابتدا قصد داشت انیبال را از عبور از رود رن ممانعت کند. چون دیر رسید و آن امر واقع شده بود لشکریان خود را بناحیهٔ پو برگردانید در کنارهٔ رودخانهٔ تسن[۳] که از فروع رود پو میباشد اردو زد. سپاه انیبال چون بدان محل رسیدند جنگی بین ایشان و رومیها واقع شد و کارتاژیها غلبه کردند و سیپیون زخم برداشت و لشکر خود را عقب نشانیده از رود پو گذشت و چون قبایل کلوا که در آن نواحی بودند با او بنای مخالفت گذاشتند از رودخانهٔ تربی[۴] که در جنوب رود پو و از فروع آن میباشد نیز عبور نموده بالای
