پرداخت و اهل آن شهر چون جنگجو و غیور بودند بخوبی دفاع کردند و هشت ماه انیبال را مسطل نمودند. عاقبت سردار کارتاژی شهر را مسخر کرده و غنیمت وافر بدست آورد و سکنه را بلشکریان خویش بخشید تا بغلامی فروختند و چون این خبر بروم رسید دو نفر از اعضاء سنا مأمور کارناژ شدند که بجهت رفتار انیبال مطالبهٔ غرامت نمایند و نوقع ایشان آن بود که کارتاژ انیبال را تسلیم دولت روم کند تا او را بمجازات رسانند. کارتاژیها عذر و بهانه آوردند. بالاخره یکی از فرستادگان روم دامن لباس خویش را بلند کرده گفت من در این دامن جنگ و صلح هر دو دارم کدام یک را اختیار میکنید. گفتند اختار با شماست. گفت پس من جنگ اختیار کردم و این واقعه مقدمهٔ جنگ دوم پونیک گردید (در سنهٔ ۲۱۸ قبل از میلاد).
( لشکرکشی انیبال بایطالیا ) دولت روم برای حمله بافریقا و اسپانیا نهیهٔ لشکر نمود اما انیبال مجال نداده از افریقا سوار و پیاده طلبیده برادر خود اسدروبال را با قوای حربی و بحری مختصر بمحافظت اسپانیا گذاشته از قرطاجنه حرکت کرد و از رود ابر[۱] عبور نموده بسرعت خود را بجبال پیرنه[۲] رسانید و در آنجا قسمتی از سپاهیان را که چندان امیدواری بایشان نداشت مرخص کرد و بار و بنه را هم ببکنفر صاحبمنصب موسوم به
