کرمانی است که مادرش دختر میرزا کاظم بن میرزا محمد تقی مظفر علیشاه بود و در کرمان در ۱۲۷۰ متولد شد و در تبریز در سال ۱۳۱۴ کشته شد. وی از معروفترین نویسندگان سیاسی و از آزادیخواهان مشهور بود. تألیفات گوناگون در نظم و نثر فارسی از او بجای مانده و از آنجمله است:
– منظومهٔ نامهٔ باستان بنام سالارنامه.
– آئینه سکندری در تاریخ قدیم ایران.
– کتاب رضوان بتقلید گلستان سعدی.
– رسالهٔ ماشاءالله.
– قهوهخانهٔ سورت.
– سه مکتوب.
– چهار مقاله.... و چند رسالهٔ دیگر.
***
جد سعید نفیسی، حاج میرزا محمد حسن طبیب کرمانی هم مانند نیاکان خود در کرمان به طبابت مشغول بود و در سال ۱۳۰۰ هجری قمری در گذشت و او را در پزشکی مؤلفات چند است.
***
پدر سعید نفیسی، دکتر میرزا علیاکبرخان نفیسی «ناظم الاطباء» در ماه ربیع اول ۱۲۶۳ هجری قمری در کرمان ولادت یافت و از میان هفت پسر و دو دختر که برادران و خواهران او بودند، فرزند دوم بود.
مادرش دختر ملامحمد کوهبنانی معروف به «هدایت علی» عارف مشهور نیمه اول قرن سیزدهم ایران است که از مریدان مولانا عبدالصمد همدانی بود و در کرمان مریدان بسیار داشت و چون حاج ابراهیمخان ظهیرالدوله، حکمران کرمان باو معتقد نبود، وی را وادار کرد از آن شهر بیرون رود لذا بعزم مشهد از کرمان هجرت کرد و در میان راه، در بیابات لوت، در منزلی که به چهلپایه، یا چهلزینه معروف است قافلهٔ او گرفتار قتل و غارت راهزنان شد و وی نیز در آن جمع بقتل رسید (۱۲۳۹ هجری). جنازهٔ او را بکرمان بردند و در کوه بنان که زادگاه او بود بخاک سپردند و در میان صوفیه بشهید رابع با شهید چهارم معروف شد. مقبرهٔ وی از زیارتگاههای معروف کرمان است. بالجمله میرزا علیاکبرخان نفیسی تحصیلات مقدماتی را در کرمان بپایان رسانید. خود او بسائقهٔ طبیعی و ذوق فطری که داشت بیشتر مایل بفرا گرفتن