و باز درخواستی یا «عریضه»ای بمهر مردم رسانیدند، و چنین نهاده شد که شاه در بالای آن پاسخ نویسد و آنرا بچاپ رسانیده در شهر بپراکنند. این کار را انجام دادند و ما اینک نوشته شاهرا در پایین می‌آوریم:
بسم‌الله تبارک و تعالی
«جنابان مستطابان حجج اسلام سلمهم‌الله تعالی عزم ما همه وقت بتقویت اسلام و حمایت شریعت حضرت نبوی صلعم بوده و هست حال که مشکوف داشتید تأسیس مجلس با قواعد اسلامی منافیست و حکم بحرمت دادید و علمای ممالک هم بهمین نحو کتباً و تلگرافاً حکم بر حرمت نموده‌اند در این صورت ما هم از این خیال بالمره منصرف و دیگر عنوان همچو مجلس نخواهد شد. لیکن بتوجهات حضرت امام زمان عجل‌الله فرجه در نشر عدالت و بسط معدلت دستورالعمل لازم داده و میدهم آنجنابان تمام طبقات را از این عزم خسروانه ما در نشر معدلت و رعایت حقوق رعیت و اصلاح مفاسد بقانون دین مبین اسلام حضرت خاتم‌النبین صلعم اطلاع بدهید. محمدعلیشاه قاجار»
با همین رویه‌کاریهای خنک که ما کوتاه‌شده آنرا آوردیم، خود را دل‌آسوده گردانیدند و محمدعلیمیرزا بهانه‌ای بدست آورده از نویدی که درباره باز کردن مجلس داده بود ببکبار سر باز زد. لیکن با فهم و اندیشه کوتاه خود بر آن شد که مجلس بنام «مجلس شورای
کبرای دولتی» از درباریان و اعیان و بازرگانان پدید آورد، که در دربار بنشینند و در کارهای دولتی بسگالش و گفتگو پردازند، و این خود جانشین دارالشوری باشد. از اینرو پنجاه تن کمابیش از آنکسان را فهرست کردند و بهریکی نامه فرستاده بباشندگی در آن مجلس خواندند که روز یکشنبه هشتم آذر (۴ ذوالقعده)، که روز گشایش آن مجلس خواستی بود بدربار روند و پس از آن هفته‌ای دو روز در مجلس باشند و
پ ۲۶۰
کریم دواتگر
