خواهان مراغه که بیشترشان تبریزیان آنجا میبودند بجان خود ترسیدند و بیشتری پنهان شدند. ولی فراشهای صمدخان پی آنان گردیده می‌یافتند و می‌کشیدند و بزندان برده زنجیر بگردنشان می‌زدند. از کسان بنام میرزا عبدالحسین خان انصاری و ملا عبدالاحد خان معلم و حاجی علی چایچی و حاجی میرزا حسن شکوهی و مشهدی علی تبریزی و مشهدی صادق تبریزی و حاجی حمید تبریزی را گرفتند.
داستان دستگیر شدن اینان و رفتاری که در دستگیری با آنان می‌رفت دلگداز است.[۱] صمدخان باندازهٔ دژخیمی و بخونخواری آزمند و پول‌دوست نیز میبود، و این مشروطه‌خواهان را که گرفته بود، از یکسو میخواست کینه جوید و از یکسو میکوشید از توانگرانشان پول بگیرد. از اینرو حاجی حمید و حاجی علی که از بازرگانان توانگر میبودند پس از چند روز زندان و بند، هریکی دوهزار و هفتصد تومان (که آنروز پول هنگفتی شمرده شدی) داده خود را رها گردانیدند. دیگران نیز هرکدام با دادن پول و با برانگیختن میانجی رهایی یافته بیرون رفتند. تنها حاجی میرزا حسن شکوهی و میرزا عبدالحسین خان انصاری کارشان
پ ۲۵۷
صمدخان
- ↑ شادروان حاجی میرزاحسن کتابچه‌ای در این باره نوشته است.
