برگه:TarikhMashrouteh2.pdf/۳۴۹

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

مقدس با دولت همه کارها اصلاح شود شهر محرم‌الحرام ۱۳۲۶

بدینسان بیک کار ناکرده می نازید. در حالیکه در همانروزها کردان در پیرامون‌های ارومی تباهکاری بی اندازه می نمودند و پیاپی تلگرافهای ناله از مردم میرسید . همچنین نایب حسین کاشانی و پسرانش در کاشان در ستمگری بچیزی دریغ نمی گفتند و آواز مردم بدادخواهی بلند می بود. از آنسوی عثمانیان با آنکه ساوجبلاغ را رها کردند از خاک ایران بیرون نرفتند و از کمیسیون و کوششهایش نیز نتیجه ای به دست نیامد.

رخداد هشتم اسفند محمدعلی میرزا همچنان با مجلس رفتار نیکو می نمود، و میتوان پنداشت که این هنگام از نبرد با مجلس نومید گردیده، و خواه و ناخواه گردن بنگهداری آن گزارده بود. زیرا چنانکه گفتیم هر پیشامدی را دستاویز گرفته گام دیگری بسوی دوستی با مجلس برمیداشت. از جمله در آغاز های اسفند چون مجلس توانست «قانون انطباعات» را بپایان رساند شاه آنرا فرصت شمرده «دستخطی» بنام خشنودی و خرسندی از کار های مجلس فرستاد که در نشست هفتم اسفند (۲۴ محرم ۱۳۲۶) در مجلس خوانده گردید.

لیکن فردای آن روز که آدینه هشتم اسفند (۲۵ محرم) می بود داستانی رخداد که بیکبار آب را گل آلود گردانید. آن روز محمدعلی میرزا برای گردش آهنک دوشان تپه را داشت، و چون با شکوه و دبدبه از دربار بیرون آمد بک کالسکه دودی (اتومبیل) از جلو و کالسکه شش اسبی پادشاهی در پشت سر آن، و غلامان کشیکخانه با امیر بهادر در پیرامون روانه گردیدند، با این شکوه و آرایش که راه میرفتند چون خیابان باغ وحش [۱] را بپایان رسانیده خواستند بخیابان ظل السلطان به‌پیچند، در همانجا ناگهان نارنجکی بزمین خورد و با یک آوای سختی ترکید. دو تن کشته شده و چند تن زخم یافتند و شیشه های


  1. همان خیابانی که اکنون پهناورتر گردیده و بنام خیابان پستخانه خوانده میشود.
۳۴۸