بوزیران دیگر پرخاش و تندی بسیار نمود ولی آنانرا باز نداشت .[۱]
ناصرالملک چون هواخواه مشروطه شمرده میشد آزادیخواهان از این نیز افسرده گردیدند. کسانی باز نافهمی نشان داده پیشنهاد کردند که چند تن از علمای نمایندگان را برگزیده برای «اتمام حجت» بدربار فرستند. از اینرو شش تن را، که یکی از آنان حاجی امامجمعه خویی بود، برگزیده روانه گردانیدند. ولی اینان بنزد محمدعلیمیرزا راه نیافته بازگردیدند.
در این هنگام چون روز بپایان میرسید، کسانی از آزادیخواهان پیشنهاد کردند که نمایندگان و دیگران شب را بخانه های خود نرفته و در بهارستان بسر برند، و بسیاری از ایشان بخروش برخاسته بنمایندگان گفتند: ما از شماها جدا نخواهیم گردید. این یک اندیشه بسیار بخردانه میبود و نمایندگان آنرا پذیرفتند. اگر آنشب نمایندگان بخانه‌های خود رفتندی چه بسا شبانه دستگیر شدندی.
آنشب را همگی در بهارستان ماندند و توانگران از خانه‌های خود خوراک خواستند و چندان فراوان آوردند که بهمگی داده شد. به گفته حبل‌المتین بیست هزار تن مردم میبودند که همگی شام خوردند. از آنسوی دسته‌ای از جوانان، که بگفته حبل المتین بچهار هزار تن میرسیدند پاسبانی را بگردن گرفته همه شب را بیدار ماندند و از پای ننشستند. امشب برای اینان یکشب بیم‌انگیزی بود. زیرا چنانکه گفتیم بیست تفنک بیشتر نمیداشتند، و اگر از سوی اوباشان تاختی رویدادی دانسته نیست کار بکجا کشیدی. شگفت است که محمدعلیمیرزا در آنروز و شب دستور تاختن بمجلس را نداده.
اما بدخواهان، آنان نیز شب را در توپخانه بسر دادند. لیکن
- ↑ ناصرالملک بیش از چند ساعتی در بازداشت نماند که سفیر انگلیس بنزد محمدعلیمیرزا رفته، بنام اینکه او در انگلستان درس خوانده و دارای فلان نشان از دولت انگلیس میباشد، رهایش گردانید. و او بهیچی نپرداخته فردایش تهران را گزارده آهنک اروپا کرد.
