برگه:TarikhMashrouteh2.pdf/۲۶۶

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

نگذشت که کارکنان وزارت خارجه از سعدالدوله ناخرسندی نمودند و به ایستادگی و پافشاری برخاستند، و چون سعدالدوله از بیرون رفتن از مجلس در دربار و دیگر جاها ببدگوییها از مشروطه و دارالشوری پرداخته و بدینسان دلهای آزادیخواهان را آزرده گردانیده بود کسی به پشتیبانی ازو بر نخاست و شاه او را برداشته علاءالسلطنه را بار دیگر وزیر خارجه گردانید که مجلس نیز آنرا پذیرفت.

با اینحال کابینه ارج و آبرویی نداشت، و دانسته نیست چه شد که آنان بکنار رفتند و محمدعلیمیرزا ناصرالملک را بسروزیری برگزید که او نیز وزیرانی را برگزیده روز شنبه سوم آبان ماه (۱۸ رمضان) بمجلس آورد و بدینسان بشناسانید:

ناصرالملک رئیس‌الوزراء و وزیر مالیه، آصف الدوله وزیر داخله، مشیرالدوله وزیر خارجه، صنیع‌الدوله وزیر علوم و اوقاف و فواید عامه، مخبرالسلطنه وزیر عدلیه، موتمن‌الملک وزیر تجارت، مستوفی‌الممالک وزیر جنک.

نمایندگان خرسندی نمودند و چون ناصرالملک در اروپا درس خوانده بود و در آنروزها بیک اروپادیده ارج میگزاردند چه رسد به یک درس خوانده در آنجا، از اینرو ارجمندش میشماردند، و در این هنگام نیز جز پاسداری ننمودند. یک کار شگفت وزیر گردانیدن آصف‌الدوله بود. زیرا این مرد همانست که از بدخواهان بنام آزادی شمرده می شد که در ماههای نخست مشروطه مجلس پافشاری کرده برداشتن او را از والیگری خراسان خواستار گردید، و سپس بعنوان فروش دختران قوچانی او را با دیگران ببازپرس و داوری کشیدند که مجلس پروای بسیاری بآن مینمود و بارها در نشست گفتگوی آنرا بیان میآورد، تا آنجا که چون گرایشی از فرمانفرما وزیر عدلیه بآصف‌الدوله نمودار گردید در مجلس تقیزاده با او پرخاش کرد. چنین کسی اکنون بعنوان یک وزیر قانونی بمجلس شناسانیده میشد. از این شگفتر آنکه نمایندگان هیچ یک زبان بایراد باز نکرد (همانا بپاس جایگاه ناصرالملک ). تنها روزنامه آدمیت که میرزا عبدالمطلب یزدی مینوشت یک گفتار درازی در این باره بچاپ رسانید. این نمونه

۲۶۵