خواستن مردم کناره جویی اتابک را در اینهگام در تهران کابینه اتابک در نزد مردم بیکبار بی‌ارج گردیده زبان مردم ببدگویی باز شده بود. بلکه بسیاری از ایشان از مجلس نیز بعنوان آنکه از اتابک هواداری مینماید بد میگفتند. روز یکشنبه دوازدهم مرداد (۲۴ جمادی‌الثانی) که هنگام پسین مجلس برپا میبود و شب هنگام بپایان رسید و کم‌کم نمایندگان بیرون میرفتند در آن میان در حیاط بهارستان انبوهی از تماشاچیان گرد آمده از ناایمنیهای کشور و از بی پروایی دولت و از سست کاری مجلس سخنها میگفتند و هر کس چیزی میسرود. از جمله یحیی میرزا که یکی از آزادیخواهان بشمار میرفتی بگفتار پرداخته بدگویی آشکار و بسیار از مجلسیان کرد و نتیجه سخنانش آن بود که وزیر داخله نمایندگان را با پول فریفته و اینست نمی گزارد کارها درست بشود. سپس کسانی از ایشان «تکفیرنامه» اتابکرا که چند سال پیش بنام آنکه علمای نجف نوشته‌اند پراکنده شده بود بیرون آورده خواندند و آنچه بدگویی توانستند دریغ نداشتند. پس از این گفتارها پیشنهاد شد که فردا بازارها را ببندند و با این هایهوی پراکنده گردیده بخانه‌های خود رفتند. این نمونه‌ای بود که پرده اتابک دریده شد.
روز سه‌شنبه چهاردهم مرداد (۲۶ جمادی‌الثانی) که باز مجلس برپا گردید سید محمد تقی که خود بهواداری از اتابک شناخته میبود گفتگوی آنشب را کرد و گفته‌های یحیی‌میرزا را بمیان آورد و بسخنان بسیار درازی پرداخت که باید باین کسان که آبروی نمایندگان را می برند کیفر داده شود و بیشتر نمایندگان در آن زمینه سخنانی راندند و بر آشفتگی نشان داده خواستار شدند که یحیی میرزا و برادرش سلیمان میرزا ببازپرس کشیده شوند. آن روز بیشتر زمان مجلس با این گذشت ولی نتیجه ای بدست نیامد و پیش آمد در بیرون پادآوازی پیدا کرد.
در این میان از ارومی تلگرافهای دادخواهی پیاپی میآمد. پس از شکست مجدالسلطنه کردان تاراجگر مرزنشین جلوگیری در پیش خود ندیده در روستاها بتاخت و تاز پرداختند. در دیه‌های ارومی آسوری
